Άνοιξαν οι πύλες
όταν ακούστηκε το σάλπισμα,
έτριξαν οι πολυκαιρισμένοι μεντεσέδες.
Κι εσύ αλαφροΐσκιωτη
με βλέμμα αγέρωχο,
χωρίς φθορές χρόνου
το πρόσωπο σου να χαράζουν,
γλίστρησες από το πέρασμα των σκιών
κι ανέβηκες στον πάλλευκο σου θρόνο.
Ιεροφάντισσα ταμένη από γεννησιμιού σου
σ’ ανήκουστα αξιώματα
σ’ αυτιά θνητών ανθρώπων.
Σκίστηκαν τα πέπλα της Άγνοιας
σε μια μόνο στιγμή
κι αγνάντεψες τον κρυφό ορίζοντα
με τους χρυσούς τους Ήλιους.
Θαμπωμένοι και άλαλοι σε κοιτούσαν
μη μπορώντας να το πιστέψουν.
Ήσουν εσύ που θρυμμάτισες
βίαια το χωροχρόνο
και πέρασες μέσα από τη σχισμή
στους κόσμους τους παράλληλους
τους απαγορευμένους.
Ευχαριστώ την εφημερίδα της ομογένειας Νέος Κόσμος
της Αυστραλίας...που για μία ακόμη φορά τιμά την ποίηση μου!
Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
Βροχή Περσειδων 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου