Τα παιδιά μας, το μέλλον του πλανήτη μας... Δέσπω Πηλαβάκη.

Μες των ματιών σας τις γραμμές

διαβάζω την ελπίδα

σαν τη γαλήνη πούρχεται

μετά την καταιγίδα

Μες τα μικρά χεράκια σας

όλη τη γη κρατάτε

και λουλλουδιάζει κι ευωδιά

εκεί όπου πατάτε

Όταν γελάτε ξέγνοιαστα

χαίρεται όλη η πλάση

και χαμηλώνει ο ουρανός

τα πάντα για ν αγκαλιάσει

Την ομορφιά σας πως μπορούν

ανθρώποι και σκοτώνουν

και τις αθώες σας ψυχές

άπονα φαρμακώνουν

Μακάρι για χατήρι σας

να γίνει ένα θαύμα

φίλοι να γίνουν οι εχθροί

και μια γιορτή το κλάμα

ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ