παιδιά με άοπλη καρδιά,
με την ψυχούλα σαν κεριά,
τρέχουν και κλαίνε και φωνάζουν ,
γιατί τους κοντεύει
μια άκοπη φωτιά,
τρέχουν , τρέχουν
χωρίς παπούτσια και γυμνά ,
να βρουν μια γνώριμη μορφή,
κοιτάζουν γύρω τους,
χάθηκαν δρόμοι,
χάθηκαν σπίτια,
βλέπουν ανθρώπους
σκυφτούς να τρώνε στα σκουπίδια,
προσωπάκια που φοράνε ακόμα
την αθωότητα της γέννησης τους,
παιδιά μιας μάνας που
που την ξέντυνε η πικρα
τα χέρια της παράλυτα,
δεν μπόρεσε να χαρίσει
ένα βλεμμα αγάπης στα παιδια της
έτρεμε , σπαρτάριζε
απ' της σφαγής το κρύο,
δεν βρήκαν τόπο να κρυφτούν,
ένα βόλι τρύπησε δυο βλέμματα,
κρίμα,
Μάης 15 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου