Η σιωπή σου αιτία
έγινε γραφής, ασάλευτες λέξεις
αιχμάλωτες σκέψεις, πορεία έχουν μοναχική
η σιωπή σου σαν ήρεμη θάλασσα μου θυμίζει κραυγή!
~~~~
Στην προσοχή μου
αφέθηκαν τους πρόσθεσα ρίμες
σε κάθε στροφή, τις έντυσα με συναίσημα
τ' αποτέλεσμα σαν να γράφω ταινία βωβή!
~~~~
Εκεί σμίγουν οι σκέψεις
σ' αρμωνία εκκωφαντική, στη σιωπή σου
υπάρχω σαν θαλασσινό μελτέμι ονειροπώληση
πλάνη νοσταλγική!
~~~~
Η σιωπή σου κραυγάζει
μελαγχολεί, σ' αμφιβολίες σκορπίζομαι
αποσυντονίζει το μέσα μου το χαμόγελο
στημένο συνομοτεί!
~~~~
Με προδίδει η σιωπή σου
κάθε λέξη σου σε τάξη την τοποθετώ
στη στιγμή, την κρατώ για τις ώρες που σωπάς
και δεν έχεις κάτι να πείς, για να νιώθω ότι υπάρχεις
αν είμαι σκέψη που σε συγκινεί!
~~~~
Μεσάνυχτα και κάτι
απέραντη σιωπή, ένα αστέρι που σβήνει
κοιτώ, πες μια λέξη μικραίνει η ζωή μας κάνε
μια ευχή μέσα σου μια και δεν έχεις κάτι άλλο να πείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου