Ροζ Όνειρα... Αννα Ζανιδακη.

Πλέουμε ανέξοδα σε πελάγη ευτυχίας, χωρίς να αναλογιζόμαστε

τα έξοδα για τα πολυδάπανά μας ταξίδια.

Πετούμε σε εκείνον τον ουρανό, που πολλοί θα θέλαν αν όχι

να πετάξουν, να τον αντικρύσουν και να έρθουν σ επαφή ,

έστω κι οπτική μαζί του.

Τρέχουν τα όνειρα χωρίς να θέλουν να διακόψουν τη ροή 

των σκεψεων και των προπορευόμενων σταθμεύσεων 

της γεύσης του ονείρου, καθώς και της πικρής επίγευσης 

μιας απογοητευτικής προσέγγισης αυτού.

Στέλνουμε ειρηνοποιούς απεσταλμένους, να δώσουν 

τη δική τους αγαπησιάρικη μάχη, στα δικά τους στρώματα

 ευτυχίας, που δε θέλουν να τα δουν να σβήνουν, να χάνονται.

Όνειρα που τα ζητάμε, τα κατευθύνουμε μεν, 

αλλά ας ξέρουμε  δε, πως για να επιτευχθούν και 

να αποδώσουμε τις δικές μας ικασίες και ικεσίες ,

θέλουν δουλειά και όχι οκνηρία  και τεμπελίτιδα.

Παύσεις πυρρών, έντονη δραστηριότητας με τη διαμάχη 

την εσωτερική που θα διενεργεθεί, καθώς και με τις 

ειρηνοποιούς διαφορές, προς ειδοποίηση 

και κατάρτιση των ευγενών αερίων.

Αύτών που πνέουν περιστρεφόμενα με μια χρυσόσκονη 

λατρείας και έντονης σκέψης ,προς επίσπευσή τους .

Καλοτάξιδες σκέψεις σχέδια , στοχασμοί για ένα αναίμακτο 

ταξίδι , για μια ανώδυνη σχεδία, που θα θελήσει να 

επιβιβάσει τις ελπίδες και τις χαρές και να αποβιβάσει 

εν τάχει , δυσκολίες και βάσανα , ζόρια και κακοτοπιές .

Μα η δική μας λίμνη δε θα απαρτίζεται από κύκνους 

αγνούς και ενάρετους ,μα θα χει χρώματα και εκείνα 

τα φλαμίνγκο , που στα όνειρά μας, απεικονίζουν 

το ροζουλί της νιότης απ τη μια, αλλά απ την άλλη 

θέλουμε και την εικόνα της συνάρθροισης ιδεών, 

με σκοποβολή άρτια,απέναντι στα τόξα εκείνα που 

δε θα δείξουν αποκλειστικά και μόνο την καρδιά,

Θα στοχεύσουν την υπακοή και τη θέληση , τη ζήτηση 

και απόλαυση στιγμών ονειρεμένων και συνεπαρμένων, 

απ την αθωότητας της επιταγής , με προορισμό , 

τον ανέφαλο κοινό μας ουρανό!