Κάθε τόσο αναρωτιέσαι αν
είσαι ο καλύτερος
, ένα θα σου πω,ο συγκεκριμένος καθρέφτης δεν σου πάει, σπάστον
και ξεπούλησε τον για πενταροδεκάρες...
Ξέρεις κάτι, ο έρωτας χαμογέλασε στην άκρη
των χειλιών σου και εσύ τα σκούπισες, πριν προλάβω να γευτώ
τον χυμό τους, την ώρα που κατέβαζες το υγρό της ηδονής
στη γλώσσα του σώματός μου, κι εγώ αποκοιμήθηκα
στου μυαλού μου το ναδίρ....
Ξέρεις κάτι ρε μάγκα, ο έρωτας δεν συμβιβάζεται,
δεν έρχεται όποτε σου καυλώσει, είναι κύριος και σέβεται
την αγάπη γιατί εκείνη είναι θηλυκό, ένα άγριο θηλυκό
που καλπάζει πάνω στο πάθος και με κόκκινα νύχια ξεσκίζει
το σμιλευμένο στήθος πού γεύεσαι φιλί το φιλί, σταγόνα
τη σταγόνα, κάθε σούρουπο της νύχτας και αποκοιμιέσαι
πάνω της κάθε κόκκινη ανατολή...
Οπότε άσε τα νάζια, πάτα τέρμα τα γκάζια και φύγαμε,
Χρύσα Θυμιοπούλου
Λογοτέχις & Στιχουργός & Ηθοποιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου