Ιωανάθαν.... Νίκος Ορφανίδης.

Πάλι σαν γλάρος στην ακρογιαλιά
μετρώ τα κύματα τα αφρισμένα
ίσως μια λέξη σου να φτάσει ξαφνικά
ίσως να βρω τα όνειρά μας τα ναυαγισμένα

Ανεμίζω στα φτερά μου και σε ψάχνω
μέσα στου έρωτα το φως πλανιέμαι
ισορροπώ στης σκέψεις μου το πλάνο
Ιωανάθαν οι φίλοι μου τώρα με λένε

Κάποτε ήμασταν μια αγκαλιά
κι εγώ στα δυο σου μάτια να φωλιάζω
τώρα σαν γλάρος ξεχασμένος της χαράς
στης μοναξιάς μου την σιωπή να ζω και να κουρνιάζω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου