Στεκόταν εκεί ασαλευτη
κλεισμένη στη σιωπή της ,
κι αγνάντευε τη θαλάσσα
τα μάτια της γεμάτα αλμύρα ,
είχαν τη γεύση και το χρώμα
της χαμένης αγάπης ...
Έψαχνε απαντήσεις στο χθές ,
στιγμές που χάθηκαν ,
στιγμές που δεν έζησε ,
όνειρα που τα έσβησε ο χρόνος ,
οι απουσίες της ψυχής ,
που η όποια παρουσία
ήταν αδύνατο να καλύψει ,
αγάπη αληθινή την έλεγαν
μα πονούσε πολύ ,
με αυτο τον πόνο ,
που μόνο το ανεκπλήρωτο ,
μπορούσε να γνωρίζει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου