Μα τι νόμιζες μικρή μου πως είναι ο έρωτας, ένα απάνεμο λιμάνι μια ήσυχη ακρογιαλιά; Μια φουρτουνιασμένη θάλασσα με δέκα μποφόρ είναι, κι εσύ πάνω σε μια σχεδία χωρίς πανί που πότε κατά τα βράχια τραβάει και πότε κατά το πέλαγος. Μα σαν έρχονται οι μέρες που ο καιρός κοπάζει ο ουρανός έχει το πιο όμορφο γαλάζιο που έχουν δει τα μάτια σου, κι ο ήλιος σου ζεσταίνει κάθε κύτταρο όσο βαθιά κι αν βρίσκεται. Κι αν βγεις στην όμορφη ακρογιαλιά και είναι εκεί αυτός και σε περιμένει παρακάλα να είναι για λίγο, πάρε τον και φύγε ξανά για τα ανοιχτά στη φουρτουνιασμένη θάλασσα η όμορφη ακρογιαλιά μόλις αρχίσουν οι βροχές βαλτώνει... web.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου