Περιστροφικά... Εύα Μήλιου.

Αποδεσμεύοντας την έννοια της ύπαρξης από την έννοια της

αιώνιας αλυσίδας,που ενώνει το τώρα με το πάντα

ή το ποτέ, καθήλωσες τις έγνοιες σου στο τώρα

άλλοτε ξεκάθαρο κι άλλοτε θολό.

Έδεσες κόμπο την αιωνιότητα κι ένιωσες πελώριος ίσαμε

το σύμπαν. Το λάθος σου ήταν πως ξέχασες το τίποτε,

το ποτέ,το αύριο που θα συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς

τη δική σου απειροελάχιστη ύπαρξη.

Δεν σκέφτηκες καθόλου περιστροφικά,αιώνιε άνθρωπε,

αλυσιδωτή αλήθεια, περιστροφική συνέχεια.

Στο κέντρο δεν είσαι συ, θνητέ άνθρωπε.

Είναι ο Θεός,το σύμπαν, ο ήλιος που σου'δωσε ζωή,

το άπειρο,η αρχή σου και το τέλος σου.

Αν δεις την περιστροφική έννοια της δικής σου ζωής,

θα νιώσεις τόσο μικρός και συνάμα τόσο περήφανος,

που δένοτας τα δικά σου χέρια με τα γέρικα χέρια των

γωνιών σου και τα τρυφερά χεράκια των παιδιών σου,

δένεις κι εσύ την αλυσίδα της ζωής.

Περήφανε άνθρωπε στην περιστροφική σου αλήθεια

μπορείς να βρεις το νόημα της ίδιας της ζωής.

Eva Miliou

Και τι δε θα'δινα να μπορούσα να χα'ι'δεύσω και να φιλήσω

έστω για μια φορά ακόμη τα γέρικα χέρια των γωνιών μου .

Αυτοί όμως προ καιρού έκλεισαν τον κύκλο της δικής τους ζωής.