Σε Ξεπέρασα Εσύ?... Δημήτρης Κεραμίδας.

Κλείσε τά μάτια κι άφησε τό νού νά ταξιδέψει,

στά μέρη πού περάσαμε μαζί, εκεί νά ξεπεζέψει :

Εικόνες ανεξίτηλες νά έρθουν στήν ματιά σου

νά θυμηθείς πώς με ήθελες νά μ'έχεις αγκαλιά σου :

Άν ήταν όλα ψεύτικα, εσύ ήσουν μιά Ελαΐδα ...

Δέν ήσουν όπως πίστευα τού ήλιου μου αχτίδα !

Τώρα τό μίσος σου έγινε, πληγή καί μέ πονάει,

ακόμα καί στόν ύπνο μου έρχεται μέ ξυπνάει ...

Καί βασανίζεται ό νούς μέ πάει χρόνια πίσω,

εκεί πού χρόνια έτυχε μαζί σου νά τά ζήσω .

Τά λόγια μου ν'ακουστούν σάν καρδιάς μου χτύπο

η μούσα άς μου χάριζει τόν πιό ωραίο στίχο ...

Άλλαξε ρότα κι ανοιχτά πλεύσαι στό πέλαγος σου .

Ίσως καί δείς πιό καθαρά ποιός είναι ό εαυτός σου ...

Καί δείς αλήθειες τρομερές πού δέν καταλαβαίνεις

πίστεψες σέ αθλιότητες κρίμα καί ακόμα επιμένεις:

Όλα τώρα τά μετάτρεψες, σε μίσος και κακία ,

δέν σ'έχω πιά μεσ'τό μυαλό αντίο σου κυρία :

Άς έρθει πάλι ή νυχτιά, νά πέσει το σκοτάδι

Κι ό θρήνος τής σιωπής για ν'ακουστεί τό βράδυ !!!

Δημήτριος Κεραμίδας