Κυρία Του Εαυτού Μου... Νόρα Ξένου.

Σαπίζουν οι ψυχές των σπουδαίων,

σταμάτησαν να αγγίζουν την ψυχή με ψυχή.

Ένα όργιο της εξουσίας ξεσπά

μέσα από τις στάχτες,

όπου κρύβανε κάθε θυμωμένο

κατάλοιπο τους.

Δεν γεννήθηκα για να είμαι υποχείριο

ούτε και να υπακούω σε αρρωστημένες

επιθυμίες θρασύδειλων,

έχοντας μια σφραγίδα εξουσίας.

Ελεύθερος θα πρέπει να πετά ο άνθρωπος

και να είναι κύριος του εαυτού του

με αυξημένο το αίσθημα του σεβασμού

και της αξιοπρέπειας.

Αν κάποιος μου σταθεί εμπόδιο

λεπίδια θα γίνουν τα λόγια μου

και τα νύχια μου σάρκα θα στάζουν.

Δεν επιτρέπω, δεν θα επιτρέψω

να με μειώσει και να με προσβάλλει

στρώνοντας μου ενα λάκκο με τύψεις

και ενοχές, προκειμένου να με "προωθήσει"

σε ανώτερα σκαλοπάτια της ορέξεως του.

Σάπια κορμιά μέσα στην ακολασία

της σάρκινης ψυχής

και η προδοσία να μυρίζει

στην όποια δήθεν επιτυχία.

Ορέξεις φτιαγμένες

ενός αρρωστημένου μυαλού

δεν πρέπει να νικήσουν

καταστρέφοντας τα όνειρα.

Γυρίζω την πλάτη μου,

αδιαφορώντας για τον κόσμο

που μου προσφέρει.

Έναν δικό μου κόσμο έφτιαξα,

τον έντυσα στις δικές μου ανάσες

και έμαθα με βήματα σταθερά να τον βαδίζω,

κοιτώντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη

και ας βλέπω ότι ο δρόμος που χάραξα

θα είναι μακρής,

αλλά με βλέμμα καθαρό

και ψυχική ηρεμία,

γιατί θα είμαι εγώ.

Νόρα Ξένου