Δεν είναι της ώρας... Μη παραπονιέστε
Για τον ξεπεσμό μιας αλήθειας σε τέτοιους καιρούς...
Αφού δεν εκδηλώθηκαν τα αισθήματα Όταν έπρεπε,
Μη ζητάτε ανάσταση στον τελευταίο τους επιθανάτιο ρόγχο.
Τετέλεσται είναι που ειπώθηκαν ...
Αγάπη ... Μα τώρα πια σωπάστε μην την αναφέρετε .
Επί ματαίω στο όνομά της δεν ακούει...
Εξάλλου ορκισμένη αν ήταν , δεν θα ξέφτιζε ποτέ...
Και αν σε φίλεμα, σε ιερό δείπνο των προσδοκιών, Ιούδας
Πόνος κάλυψε με πέπλα την απάτη του, δεν φταίτε εσείς
που για καθοδηγητή τον είδατε... Ου γαρ οίδασι
τι ποιούσι του καθενός οι ανορθόδοξοι συμβιβασμοί...
Στο Θέλημά του απροσδόκητου τώρα πείτε γενηθήτω,
και ζήστε το... Ικετεύστε το αύριο,
Να πάρει από σας το πικρό ποτήρι της θύμισης ...
Σαν σε άλλο δάσος των Ελαιών αφήστε πόνους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου