Κι άλλο ένα βράδυ χωρίς φεγγάρι... Carpediem Roza.

Κι άλλο ένα βράδυ χωρίς φεγγάρι κι άλλη μια νύχτα.

Το βαθύ της σκοτάδι με πνίγει ..

Είναι από αυτές τις νύχτες που απεγνωσμένα ζητώ την

συντροφιά σου φεγγάρι μου..

Είναι κι αυτή η μοναξιά που σε τρομάζει κι η ψυχή

ανοίγει τα φύλλα της μνήμης.

Αυτές οι μνήμες πονάνε από όπου κι αν τις αγγίζεις..

Κι άλλες φορές προσπαθείς να μην τις αγγίζεις

μην τυχόν και ξυπνήσουν.

Μα όταν έρχονται αυτά τα βράδια χωρίς φεγγάρι

και την ψυχή την αγκαλιάζει η θλίψη.

Όσο κι αν σπαραζει δεν την ακούει κανείς...

Κοιμήσου ψυχή μου αύριο θα είναι μια άλλη μέρα

και που ξέρεις ίσως χαμογελάσεις ξανά. ..

Carpediem Roza