Θέλω, να ψηλαφίζω
πυρρωμένες προσμονές
(πριν γείρω)
στο λευκό μαξιλάρι .
Περνάω δύσκολα τις νύχτες.
Αναγκάζομαι να διαπερνώ
τα απόλυτα σκοτάδια
και να διεισδύω σαν κατάσκοπος
στα πάνοπλα οχυρά σου
καταργώντας τα σύνορα.
Πως θέλω,
έστω ένα μικρό ποτήρι
μοσχάτο κόκκινο κρασί,
να ευφραίνει την καρδία
εκείνη την ώρα!
Συμβιβάζομαι ευχαρίστως όμως
με το άρωμα της σάρκας σου
και τα ηδύποτα φιλιά σου.
Τα χείλη σου φίλτρα
που μέσα τους περνά
το πενταπόσταγμα του έρωτα.
Φιλτράρονται όλες
οι ξένες, παρείσακτες ουσίες.
Όλες οι άχαρες θύμησες.
Η χθεσινή πίκρα της ζωής
σε μέλι μετατρέπεται.
Απλόχερα μου χαρίζεις
μια μικρή φλογισμένη κόλαση
κι έναν απέραντο, γλυκό, παράδεισο
Αγγέλα Καραγκούνη 11/6/21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου