Πως το περίμενε... Αννα Ζανιδακη.

Εκείνο το άγγιγμα,που όταν το ένιωθε πάνω της ,παραληρούσε το κάθε της κύτταρο και φλεγόντουσαν όλα μαζί ,συνολικά και ξέχωρα .

Ένιωθε την κάψα του κορμιού της ,να αναβλύζει και να διοχετεύεται , σε κάθε εκατοστό του σώματός της .

Μια σάρκα ,που αν την παραχωρούσες το δικαίωμα , θα μπορούσες να δεις ένα ηφαίστειο και να εκρήγνυται η λάβα του ,σωστός κρατήρας .

Μα ξεχείλιζε η αγωνία , το πάθος ,η υπομονή και η αναμονή, για εκεινα τα δάχτυλά του ,που είχαν μάθει ποικιλλοτρόπως , να εξερευνούν το κορμί της ,αλλά και το μυαλό της .

Εκείνο το άγγιγμα ,που το κορμι της διψούσε κι αποζητούσε συνέχεια , μα δεν ήταν σε θέση να της το χαρίσει ,αφού τα μέτρα απαγορευτικά και δύστροπα ,από άτομα που δεν έλεγαν να ευασισθητοποιηθούν απέναντι στη συντροφικότητα ,στη στήριξη ,στη φροντίδα ,μα κυριότερα...δεν ήθελαν να δουν ,κατάματα την αλήθεια.

Κάναν εκείνες τις ανασκαφές ,που τα παρατημένα της ερειπια ,από άλλες παλιές επιδρομές ,είχαν αναδομηθεί και ανασυσταθει,ώστε να ναι σε θέση να αντικρύζει τον κίνδυνο και να σφραγίζει την κάθε της μικρή ή αναιπαίσθητη σχισμή , αγωνίας και κραυγής αυτής .

Στιγμιαίες ή μη ,εκείνες οι έντονες αποτυπώσεις των θέλω της και των οραματιζομένων της σχεδίων,φαινόταν λες κι είχε συνομωτήσει η σάρκα με τη σχέση ,το μυαλό με την απόφαση.

Η δυναμική του αγγίγματός του ,ήταν τόσο έντονη και τόσο εύκολα αποτυπωνόταν ,ακόμα και στις φλέβες του χεριού εκείνου ,που διεκδικούσε να την αρπάξει και να την ταξιδέψει σε μέρη ονειρεμένα και πρωτόγνωρα σε εκείνην.

Είχε παραδώσει και την παραμικρή της ανασφάλεια , την παραμικρή της αβεβαιότητα και του χε παραχωρήσει τη θέση του παρατηρητή ,απ το δικό του φυλάκιο ,.

Εκείνο της ανίχνευσης και επιτήρησης ,μα ιδιαίτερα , ο ελάχιστός της ενδοιασμός ,είχε αποτεφρωθεί , εξ αιτίας της λαίλαπας και της κατστροφικής πορείας ,της λάβας του κορμιού της ,απέναντι στην πρόσκληση και πρόκληση ,των αγγιγμάτων ,ψυχής είτε και σωμάτων.

Το ένιωθε , την ένιωθε ,ήταν δική του ,ολοδική του ,για πάντα ,για όσο θα τους το επέτρεπε η τύχη , η μοίρα τους!