Θεσσαλονίκη... Στίχοι τασος Ζωταλης.

κρατουσαμε ολοι μεσα μας τουτο το μυστικο

και η γοργονα εψαχνε αν ο αδερφος της ζει

της ειπα οποιους λατρευουμε τους παιρνουμε μαζι

και ρωτησε τι εγινε τοτε στο γρανικο

την επιασαν τα δακρυα και μειναμε αρόδο

και ενα κυμα επαιζε,μαζι με την καρίνα

σα μαριονετες μοιαζαμε βαλμενες σε βιτρινα

μα και τ'αγκαθι ματια μου να ξερεις εχει ρόδο

καμια φορα χρειαζεται να ζεις μεσα στο ψεμμα

να πεις στο μεγα αλεξανρο οτι τον περιμενω

τη μερα ανασταινομαι τη νυχτα ομως πεθαινω

μου ειπε και αισθανθηκα να κοβετε το αιμα

θεσσαλονικη!φωναξα!θα πα να του το πω!

και τοτε χαμογελασε και ελυσε τα μαλλια

εφυγε μες το πελαγο χωρις να πει μιλιά

και πριν χαθει μου φωναξε-πες του τον αγαπω!!!!