Ανάγκη... Αννα Ζανιδακη.

Εσωτερική απ τα βάθη της ψυχής μου, οι σκέψεις

και οι επισκέψεις του νου μου.

Ξεροσταλιάζουν οι αντιλήψεις στο αγιάζι και την

καταχνιά των ημερών μας και όχι μόνο.

Στοιχειοθετούν τα σήμαντρα τις ακουστικές τους μέσω

των ιαχών των πένθιμων , μοιρολογιών της Παναγιάς μας,

μέσα από Υμνους και Απολυτίκια .

Ξεθαρρεύουν οι φωνασκίες και οι οχλαγωγίες των απίστων,

σε διαμαρτυρόμενες στάσεις και κινήσεις.

Όλα παιδιά ενός ίδιου Θεού, που θέλοντας εγωιστικά

και παροτρυνόμενα, κινήθηκαν διάφορες ονοματοδοσίες .

Μα η ισχύς και η δύναμη μία, αυτή που μας καταττάσσει

και μας εξυμνεί δίπλα του,όταν θα ρθει η ώρα μας

και θα ναι απολύτως ορθά κρινόμενη, η κατάταξή μας .

Τι κι αν ο σταυρός που κουβαλούμε, μας πονάει,

μας λυγίζει , μας αδυνατεί να δούμε το μέγεθος

της αποδοχής μας και της καρτερίας μας .

Ο Θεός και Πατέρας όλων μας , η Παναγιά μας ,

Μητέρα των ταπεινών κι αδυνάτων, των ισχυρών της Γης,

δίπλα μας σε κάθε μας βήμα, τι κι αν εμείς δεν τη θωρούμε!

Αστοχίες κάνει το μυαλό μας και ο νους μας κολάζεται

με σκέψεις,μα μέσα απ τις αδυναμίες μας να αντιληφθούμε

και να κρίνουμε το εύρος της αγάπης τους

και της ευσπλαχνίας τους .

Προχωρούμε σε βλασφημίες,ύβρεις που μας καθιστούν

ανώριμους και ασεβείς , βλάπτοντας

την Πίστη μας και την ισχύ της .

Ο Χριστός διδαξε την αγάπη κι ως αντάλλαγμα το Σταυρώσαμε,

Οι της γης ,έχοντες και κατέχοντες, μα μωρίας συγκλίνουσας ,

τεθνηκότας της αξίας της ψυχής μας και της άφαντης

ενδυνάμωσής μας ,μέσω των Λόγων και των Γραφών του !

Μέρες που διανύουμε κι ο κόσμος που θελήσαμε να φτιάξουμε ,

βλέπουμε ότι αποδομείται, καθώς τα θεμέλιά του, ασεβη

και προσκείμενα μόνο σε υλιστικές παροχές και αποδοχές .

Θεός έγινε το Χρήμα και αυτό προσκηνούμε, είτε θέλουμε

να το δεχτούμε είτε όχι .

Λόξευσαν τη στράτα της Εκκλησίας και οι εκπρόσωποί

της ευτυχώς όχι όλοι ,αλλά συνεπαρμένοι απ του τρισκατάρατου

τις ωδέςπαρέκλειναν και δε λένε να ισιοστρατήσουν, μερικοί!

Κι έρχεται ο κόσμος ,ο απλός λαός, σκεπτόμενος τα δεινά που

τραβά και λέει που ναι ο Θεός?

Αν υπήρχε θα ταν τόσο τιμωρός ,ώστε να τραβάει τα πάνδεινα

η ανθρωπότητα?

Πολλά τα στίγματα απιστίας και ξελογιάσματος της σκέψης

και της απόλυτής μας ειλικρινέστατης όπως θα πρεπε

ακολουθίας της αλήθειας του Ιησού.

Ναι, εμείς φύγαμε από κοντά του, όχι Εκείνος !

Εμείς δρομολογούμε ταξίδια νεοπλουτισμού και υλιστικής

επίδειξης,παρά πορείας μετριοφροσύνης και συνετών πράξεων!

Εμείς προβαλλόμαστε και δε λέμε να δείξουμε μετάνοια

και να ενθρονίσουμε την Πίστη Μας,

όπως της πρέπει και της αξίζει.

Παρά στα βάθρα προτιμούμε και βάζουμε καταναλωτικά

αγαθά που τα αποζητούμε μεν, αλλά για να καλύψουμε

τη γύμνια της ψυχής μας που αυτοτραυματίζεται,

καθώς όλοι ξέρουμε τι και ποιοι είμαστε!!!