Αὐτὸς εἶναι ἴσως ὁ πιὸ ἐντυπωσιακὸς καὶ πολυτελῇς θρόνος ποὺ μᾶς ἔρχεται ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς χρόνους κι ὅμως δὲν ἐκτίθεται σὲ ἕνα μεγάλο μουσεῖο ἀλλὰ παραμένει παραγκωνισμένος στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ταφικοῦ θαλάμου. Ὁ λεγόμενος τάφος τῆς Εὐρυδίκης, μὲ καμάρα καὶ ἰωνικὴ ἐσωτερικὴ πρόσοψη, ποὺ χρονολογεῖται στὸ 340 π.χ. σύμφωνα μὲ τὸν Ἀνδρόνικο ἀποτελεῖ ἴσως τὸν παλαιότερο Μακεδονικὸ τάφο ποὺ ἔχει βρεθεῖ μέχρι σήμερα.Για τὴ χρονολόγηση τοῦ τάφου ὁ Ἀνδρόνικος βασίστηκε σὲ θραύσματα Παναθηναϊκοῦ ἀμφορέα, ὁ ὁποῖος χρονολογεῖται στὸ 344/43 π.χ., σύμφωνα μὲ τὰ πρῶτα γράμματα τοῦ ὀνόματος Λυκίσκου, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ ἐπώνυμος ἄρχοντας τῶν Ἀθηναίων ἐκείνη τὴν περίοδο. Ὁ τάφος βρέθηκε συλημένος, ὡστόσο μὲ ἕνα ξεχωριστὸ εὕρημα, ἕναν μαρμάρινο καταστόλιστο θρόνο ὕψους 2 μέτρων. Στὸ ἐρεισίνωτο ἀπεικονίζεται ζευγάρι, πάνω σὲ τέθριππο μὲ δυὸ λευκὰ καὶ δυὸ καφετιὰ ἄλογα, νὰ φορᾶ πορφυρᾶ ἱμάτια. Ἡ γυναῖκα κρατᾶ σκῆπτρο καὶ ταυτίζεται μὲ τὴν Περσεφόνη, ἐνῷ ὁ ἄνδρας κρατᾶ βούκεντρο καὶ ταυτίζεται μὲ τὸν Πλούτωνα ποὺ ἀπεικονίζεται σὲ ὥριμη ἡλικία. Ἡ Περσεφόνη καὶ ὁ Πλούτων ἀπεικονίζονται ὡς ἰσότιμοι σύζυγοι καὶ ἄρχοντες στὸ βασίλειο τοῦ Κάτω Κόσμου. Πλῆθος ἀνάγλυφων κι ἐπιχρυσωμένων λουλουδιῶν καὶ ζώων, καθὼς καὶ ἀγαλματίδια κορῶν κοσμοῦν ὅλα σχεδὸν τὰ ὁρατὰ μέρη του. Ἀνάμεσα στὰ πόδια τοῦ θρόνου ὑπάρχει ζωφόρος μὲ ἀνάγλυφους ἐπιχρυσωμένους γρύπες ποὺ σπαράζουν ἐλάφι. Στὴν πλάγια ὄψη ὑπάρχει ὅμοια ζωφόρος μὲ λέοντες καὶ γρύπες. Στὸ κάτω μέρος του ἐρεισίνωτου καὶ στὰ ἐρεισίχειρα τοῦ θρόνου ἦταν τοποθετημένες μικρὲς μαρμάρινες ὀλόγλυφες σφίγγες. Στὸ γραπτὸ θρόνο χρησιμοποιήθηκαν χρωστικὲς οὐσίες ὅπως ἡ κιννάβαρι, τὸ λευκὸ τοῦ μολύβδου, ἡ κόκκινη ὀργανικὴ λάκα καὶ ἡ σύνθεση σχεδιάστηκε μὲ προσχέδιο. Τὸ μυθολογικὸ θέμα τοῦ διακόσμου σχετίζεται μὲ τὶς τελετὲς τῶν ὀρφικῶν καὶ διονυσιακῶν μυστηρίων, ποὺ ἦταν συνυφασμένες μὲ τὸ ρόλο τῆς βασίλισσας πρωθιέρειας στὴν Μακεδονία καὶ τὶς ἀντιλήψεις τῶν Μακεδόνων γιὰ τὴν ἀθανασία καὶ τὴν μεταθανάτια πορεία τῆς ψυχῆς. Ἡ ἰσχυρὴ ἐπίδραση τῶν ὀρφικῶν καὶ διονυσιακῶν μυστηρίων στὴ Μακεδονία φανερώνεται ἀπὸ τὰ ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα τοῦ 4ου αἰ. π.χ. τὰ ὁποῖα σχετίζονται μὲ τὸν Κάτω Κόσμο, τὸν Πλούτωνα, τὴν Περσεφόνη καὶ τὸν Διόνυσο. Ἐξαιρετικὰ ἐντυπωσιακὲς εἶναι οἱ ὁμοιότητες τῶν μυθολογικῶν καὶ καλλιτεχνικῶν στοιχείων τοῦ θρόνου τῆς Εὐρυδίκης,με αὐτὰ τοῦ ταφικοῦ μακεδονικοῦ ἡρώου καὶ χρηστηρίου τῆς Ἀμφίπολης, στὸ ὁποῖο λειτουργοῦσε ἐπίσης πρωθιέρεια τῶν διονυσιακῶν τελετουργιῶν. Ὁ περίφημος τάφος τοῦ Θρόνου εἶχε πέσει θῦμα κλοπῆς ἀπὸ ἀρχαιοκάπηλους ποὺ τὸ 2001 εἶχαν καταφέρει νὰ εἰσέλθουν στὸν ἀφύλαχτο τάφο.Η κλοπή-μυστήριο ἀποδίδεται σὲ ἐπαγγελματίες ἀρχαιοκάπηλους οἱ ὁποῖοι, σύμφωνα μὲ τὶς ἐκτιμήσεις, κατάφεραν νὰ εἰσέλθουν στὸν τάφο τὴν περίοδο μεταξὺ 13 Αὐγούστου καὶ 9 Σεπτεμβρίου χωρὶς νὰ παραβιάσουν τὴν εἴσοδο καὶ νὰ ἀποσπάσουν μὲ τὴν ἡσυχία τους τρία μαρμάρινα ἀγαλματίδια γυναικῶν καὶ τρία ἀγαλματίδια σφιγγῶν ὕψους 0,19 μ. καὶ 0,15 μέτρων ἀντίστοιχα μὲ ἴχνη χρωματικῆς διακόσμησης, ποὺ ἀποτελοῦσαν γλυπτὸ διάκοσμο στὶς τρεῖς πλευρὲς τοῦ θρόνου. Ἐπίσης ἀφαίρεσαν δύο μαρμάρινους ρόδακες ἀπὸ τὰ μέτωπα τῶν ἐρεισίχειρων τοῦ θρόνου, οἱ ὁποῖοι, σύμφωνα μὲ ἀνακοίνωση τοῦ ΥΠΠΟ, εἶχαν σπάσει ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα (κατὰ τὴ σύληση τοῦ μνημείου) καὶ βρίσκονταν τοποθετημένοι ἐπάνω σὲ μαρμάρινη λάρνακα τοῦ τάφου. Πηγές: Μ.Ανδρόνικος 1987 Θέματα ἀπὸ τὴν Ἀρχαία Ἑλληνικὴ Γραμματεία Ἀνασκαφῇ Βεργίνας ΑΠΘ Χρύσα Ἐμμανουηλίδου ,Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,τμήμα Ἱστορίας καὶ Ἀρχαιαολογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου