Θέλω να ξεχάσω
και να ξεχαστώ
κανένας κτύπος ρολογιού
να μην παγιδεύει την ζωή μου ..
Να μου θυμίζει πως υπάρχω ,
ο πρόσχαρος ήλιος το πρωί.
το μελαγχολικό φεγγάρι την νύκτα ...
Ο χρόνος μου να χαρίζεται
στο κάθε ανθάκι που μου χαμογελά
την άνοιξη,
στις θημωνιές του καλοκαιριού,
στα δάκρυα τα φθινοπωρινά της βροχής ,
στις ανυπόμονες μυγδαλιές
του χειμώνα !
Και τότε ,έτσι απλά θα σου πω ,
οι μέρες
που έζησα χαμένες
...Φαιδρα Καψωμενακη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου