Στο κατώφλι
περιμένω στη βροχή,
στις θαμπές τις ψευδαισθήσεις
ψάχνω αφορμή, μήπως και φανείς!
Ανυπόμονες
στιγμές μεσάνυχτα
και κάτι, μες των άστρων τη σιγή
οι σιωπές μιλούν γι αγάπη!
Σ' ονειρεύτηκα
όπως πάντα, στα μελαγχολικά
τα βράδια ν' αγκαλιάσω την ψυχή σου
να αναπνέω εγω μαζί σου!
Στο κατώφλι
περιμένω μες στις αστραπές
στις στάλες της βροχής
λησμονιέμαι στις στιγμές!
Στην ερημιά
της νύχτας και η διαίσθηση
αδρανεί, η ανάσα σου απουσία
δεν το συνειδητοποιείς!
Σε περίμενα
κι απόψε στη βροχή τη σιγανή
μες τους ψίθυρους της νύχτας
μα ξημέρωσε κι αργείς!
Ήθελα να ταξιδέψω
στων ματιών σου τη φυγή
για να δω που αλητεύεις σε τι
χάδια αναπολείς!
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου