Πάντα... Σταυρούλα Δεκούλου.

Πάντα τα πάντα εσύ
Μα πώς να το ξεστομίσω και πώς να το πώ;
Πάντα η καρδιά ένα χτύπο να χάνει στο δικό σου το άκουσμα
Πάντα η ανάσα κοφτή στο δικό σου το άγγιγμα
Πάντα ένα δάκρυ στου ματιού μου την άκρη
Να προσπαθεί ένα ουρλιαχτό μου να πνίξει
Μια φωνή μέσα της που κρύβει όλα τα γράμματα έχει
τ΄όνομά σου Πάντα τα όνειρα γλυκά σαν έρχεσαι σ΄αυτά
Πικρή αλήθεια σαν ξυπνώ μακριά σου
Πάντα τ΄άστρα φωτεινά σαν σε σένα φτάνω
Πάντα το φεγγάρι χλωμό και θλιμμένο σαν σε αφήνω και φεύγω
Πάντα τα πάντα εσύ Ψυχή ,καρδιά και νους
Πάντα τα πάντα εσύ κι ένας αναστεναγμός
Πάντα τα πάντα εσύ κι ένα κλεμμένο όνειρο
Πάντα τα πάντα εσύ για μένα κι εγώ για σε
Πάντα τα πάντα,μαζί τα πάντα
Κλείνω τα μάτια και σ΄ονειρεύομαι
Πάντα μου εσύ !


ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ '''Πάντα....
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Σταυρούλα Δεκούλου -Παπαδημητρίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου