Γιώργος Σεφέρης... Βαρβάρα Κατσιάνου.

Φύτρα Ελληνική, αυθεντική των Άγιων χωμάτων,
που αίμα αγιασμένο βαθιά την γη τους πότισε.
Πρέσβης και αγωνιστής του Ελληνικού ιδεώδους
άγρυπνης Ελληνικής συνείδησης με λυρισμό εφώτισε

το Πνεύμα σου!Φάρος ανήσυχος της Ρωμιοσύνης
στο μαύρο χάος που μας περιβάλει ,φως ανέσπερο!
Με αίσθημα ευθύνης για του Έλληνα την μοίρα,
ο κάθε στίχος,ανυπόταχτης καρδιάς ,καημός ανήμερος!
Είναι δωρική,λιτή η δική σου η Σεφερική η ποίηση
μηνύματα καθάρια και μεστά σαν μάρμαρο λευκό.
Η χώρα που θεούς και ήρωες εγέννησεν ,εγνοια σου
να είναι ελεύθερη,βίωμα ο βαθύς σου ο πατριωτισμός.
Τα λόγια σου είναι που καλούν αρχαίες ρίζες προαιώνιες
ηρωϊκές στεντόριες φωνές ,΄΄κροτάλισμα της μοίρας΄΄.
Να αφυπνήσουν προσπαθούν εμάς,σε χρόνια νάρκη είμαστε,
αφού ανθέλληνες μας οδηγούν σε χείλος κατρακύλας.
Το ΄΄πέτρινο ακρωτήρι ΄΄σε καλεί,σε έχει ανάγκη τόση΄
κινδυνεύει! Εις μάτην οι αγώνες του λαού του για ανάσταση!
Οι μάχες τους,ενάντια στον αφανισμό που επέρχεται,στην λήθη!
Ζούμε με την ελπίδα ,να γίνει ένα θαύμα νεκρανάστασης.
Και από τα ανίερα τα σάβανα όπου γερά μας δέσανε
έχοντας το φεγγοβόλο πνεύμα σου για οδηγό μας,
το όραμά μας για μιά Ελλάδα αυτοδύναμη,ελεύθερη,
να κάνομε πιστεύω μας,λάβαρο και αρωγό μας!


Στις 20 Σεπτεμβριου του 1971 φεύγει από την ζωή ο μεγάλος
Νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης.
Το ποίημά μου αυτό είναι από Ποιητικό Διαγωνισμό
αφιερωμένο στον μεγάλο ποιητή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου