Πίσω από το πλέγμα... Άρτεμις Θαλασσινή.

Πίσω από τα συρματοπλέγματα

Σα στοιβαγμένοι σάκοι

Αναπνοή δύσοσμη λύπης σκιά

Λευκόρουχα όνειρα δε έχουν στο δισάκι

Στο άγνωστο σέρνουν βαριά πατημασιά

Ξώκυλε η ζωή τους σε μια άλλη χώρα

Ορφάνεψε ο τόπος τους σε μια άλλη γη

Καραβάνι η ζωή τους χωρίς ελπίδας δώρα

Δεν θα ξυπνήσουν και να έχουν γιορτή

Δες τα μουτράκια γυμνή η θλίψη ντυμένη

Ξυπόλητη πολλές φορές σαν ορφανια

Ζεστό πανωφόρι αγκάλης δεν βρέχει

Και όταν θα βρέξει γίνεται απονιά

Πίσω από το συρματόπλεγμα

Μυρίζει το χιόνι

Μυρίζει το χνώτο

Χωρίς ήλιου χαρά

Και αν το κλειδί από το λουκέτο ανοίξουν

Θα είναι πουλιά με δίχως φτερά

Άρτεμις η Θαλασσινή

Από την καλντέρα της ψυχής μου