Μέχρι Να Φτιάξεις Καρδιά... Γεώργιος Ελευθ. Καραγιάννης.

Η καρδιά ζει σε διαφορετικά μέρη

χωρίς να κατοικεί πουθενά.

Και πολλές φορές δεν ξέρεις

αν είναι δική σου.

Αιφνιδιάζεσαι που την βρίσκεις

σ’ ένα μονοπάτι να είναι πετρωμένη.

Και όσο την κοιτάς,

απορείς πώς έγινε τόσο σκληρή,

γιατί δεν ήθελες ποτέ

να βγει απ’ το στήθος σου

παρασυρμένη απ’ το μυαλό.

Τώρα που την κρατάς έκπληκτος

δεν θες να την αφήσεις σε ξένα χέρια,

γιατί φοβάσαι μην πάθει κακό.

Μα αυτή ξεφεύγει και γυρνά πληγωμένη

εδώ κι εκεί...

Κάθεσαι τότε και την κοιτάς σκεπτικός

και δεν το πιστεύεις,

πώς κάθε φορά σε διαψεύδει

και νιώθει ευχαριστημένη

που έγινε κομμάτια…

Αν είναι δυνατόν..!

Αλλά μην ανησυχείς.

Είναι όμορφο που μάτωσε απ’ τα λάθη σου

και έμαθε πολλά.

Κι αυτό δεν θα το νιώσεις τώρα, αλλά μετά,

όταν θα υπάρξουν μέρες που θα νομίζεις

πως δεν έχεις καθόλου καρδιά,

πως την έχασες χωρίς αιτία.

Και θα σε πιάνει τέτοια αγωνία

μήπως μέσα σε μια ανάμνηση τη βρεις,

μέσα σ’ ένα χρώμα ζεστό ενός μαγιάτικου δειλινού

ή στο ευώδες άρωμα της πασχαλιάς το Πάσχα,

αλλά και μες στο βλέμμα ενός φτωχού παιδιού,

που βγήκε σώο κι αβλαβές

απ’ του πολέμου τους βομβαρδισμούς

και μπόρεσε να πάρει ανάσα.

Αλήθεια είναι, πως θα ενθουσιαστείς

όταν θα ξημερώσει μια άλλη μέρα,

μια μέρα εντελώς διαφορετική

που θα σε κάνει να καταλάβεις,

πως την καρδιά την φτιάχνουν

όλα εκείνα τα πράγματα που αγάπησες,

που σου έδωσαν χαρά,

μα πιο πολύ οι άνθρωποι που γνώρισες

και γι’ αυτούς πόνεσες,

που έδωσες και πήρες αγάπη κι ευτυχία

να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια.

23/4/2021

Γεώργιος Ελευθ. Καραγιάννης