Συγγνώμη... Δέσπω Πηλαβάκη.

Χαμήλωσε ο Ουρανός

τη Γη παρακαλάει

γυρεύει της συγχώρεση

πούμεινε μακρυά της

Γη μου κι αν ήμουν μακρυά

δεν σούστελνα βροχούλα

να σου δροσίζει το κορμί

και να το χαιδεύει ;

Τ αγέρι μου δεν σούστελνα

γλυκά να σ αγκαλιάζει

να σου ξεμπλέκει τα μαλλιά

να σε γλυκοφιλάει ;

Και του Χειμώνα τις βραδυές

θυμήσου πως ερχόμουν

σαν αστραπή και σαν βροντή

αγάπη να σου δώσω

Άνοιξε η Γη τα χέρια της

και χώρεσε στ αλήθεια

ολόκληρος ο Ουρανός

μέσα σε μια συγγνώμη

ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ