Γενοκτονία της ψυχής... Ιωάννα Καγκαρά.

Σε μια αγριότητα που τον

κόσμο διαφεντεύει

γενοκτονία της ψυχής τον

κόσμο τον θερίζει

συλλογισμός μου με ένα

κόμπο στο λαιμό

για το καλύτερο

η καρδιά μου να ελπίζει.

Και όταν οι στάχτες θα

έχουνε κοπάσει

και αυτός ο κόσμος

θα'χει βρει προορισμό

εγώ θα στέκω σαν

χρυσό ηλιοστάσι

και εκεί ψηλά το Θεό

να ευγμωμονώ.

Ταξίδι η σκέψη μου να

γύρει προς τον ήλιο

να μοιάζει η πλάση

σαν ένας κήπος ανθηρός

γαλάζιο της θάλασσας

που απλώνει κι αγκαλιάζει

να γίνει για όλους

ο καλύτερος γιατρός.

Ιωάννα Καγκαρά