Σαν γέρνει η νύχτα
τα χρυσόχαρτα χηρεύουν
απ΄ την επίκτητη λάμψη τους
κι έτσι σκληρά και τσαλακωμένα
δυσκολεύονται πια να κλέψουν
ανέμελα φιλιά από φιλήδονα χείλη.
Τέτοιες στιγμές οι άνθρωποι
αναμετρούν το ύψος τους
με της ψυχής τους το βάθος
και την ικμάδα του νου.
Έχει τόση μαγεία να γεννιέσαι φεγγάρι
μα το πληρώνεις ακριβά…
Κανείς δεν μπορεί να σ’ αναγνωρίσει
(Φωτογράφιση, Aris Roupinas )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου