Για μένα κανένας Πόλεμος και καμιά έριδα δε μπορούν να είναι πατέρας του ανθρώπινου είδους. Γιατί ένα τέτοιο ον δε μπορεί να έχει σχέση με κανένα έλλογο ον. Και βέβαια αν και σε παρελθόντες χρόνους οι άνθρωποι για να επιλύσουν τις διαφορές τους έκαναν πόλεμο τελικά όλοι οι Βασιλείς και δούλοι είχαν την ίδια κατάληξη την οπισθοδρόμηση. Δε θα επικαλούμουν ποτέ κάτι σχετικό με αυτόν.Κάτι σχετικό με την υπεράσπιση κανενός πολέμου. Σε όποια μορφή του. Αντίθετα θα χρησιμοποιούσα τα λόγια του σοφού Πλάτωνα για τα δώρα που έδωσαν στους ανθρώπους οι Θεοί, την αιδώ και τη δίκη ως μέσα επίλυσης των προβλημάτων και των κανόνων που άρχεται μια κοινωνία ώστε οι άνθρωποι να μην κατασπαράζονται από τα άγρια θηρία και να ξέρουν ποια είναι τα όρια τους. Όποιος μάλιστα δεν υπακούει να διώκεται από το ανθρώπινο είδος, γιατί βλάπτει σοβαρά το είδος του. Μπερδεύονται τα όρια. Αυτό βλέπω και οι νόμοι και οι κοινωνικές σχέσεις έχουν πάρει λάθος οδούς.
Ο πόλεμος είναι η ανάσχεση της εξέλιξης και της προόδου οφείλουμε να τον καταδικάζουμε με κάθε τρόπο. Με όποιο ειρηνικό τρόπο. Δε μπορούμε ούτε αδρανείς, ούτε απαθείς να είμαστε. Τα οικονομικά συμφέροντα ολίγων δε μπορούν να αποτελέσουν την επίλυση κανενός προβλήματος, όταν υπάρχουν πρόσφυγες, θύματα αθώα σε κάθε σημείο του πλανήτη.
Ειρήνη Λεοντάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου