Η ευχυμία των λόγων σου
φεγγαροδότες έκαναν τα μάτια μου ,
φώτισαν τον ανθό της νιότης μου.
Οι λέξεις μου γοργόφτερες
πλάθουν καθαρά συναισθήματα
και περιμένουν υπομονετικά να τις αναστήσεις
να ποτίσουν τα περιβόλια σου του κορμιού σου,
να γίνεις Άνοιξη αναβλύζουσα ορμές ,
να σ’ αγκαλιάζω και να σωπαίνω
στο ελάχιστο άγγιγμα της αιωνιότητας.
Το γλυκοχάραμα των χειλιών σου κύκλωσε
υποταγμένος ο ήλιος και καταδυόταν
με τις ακτίνες του στο λουλουδιασμένο
σάρκινο σου σώμα.
Στον κρυστάλλινο πάτο του ποτηριού
καταστάλαξε η ανάσα σου κελαρύζοντας.
Βαπτίστηκα στην μνήμη των λόγων
της μαγείας και της ταπεινοφροσύνης
σαν ένα υπομνηστικό
ΧΑΡΗΣ ΠΑΠAΣΑΒΒΑΣ
15/06/2022
Σας ευχαριστώ όλους για
ΑπάντησηΔιαγραφή