Του Φεγγαριού...

 Εγω μιλω του φεγγαριου κι εκεινο μου δακρυζει και με το δακρυ γραφει μου πονας μα δε τ'αξιζει Κι απαντησα του φεγγαριου πονω μα δε πειραζει γιατι το ξερει η σκεψη μου παντα θα την σκεπαζει Φεγγαρι εβγα να την δειs και να την συντροφεψεις το πονο απουχει στη καρδια να τσι τον γαληνεψεις Και αν τηνε δειs φεγγαρι μου και παλι να δακρυζει πες τσι πως τουτες τσι στιγμες κι αλλη καρδια ραγιζει Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ Σαν θα περνάς την πόρτα της φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου Φεγγάρι μου χαμήλωσε σιγά σιγά με τρόπο και πες του πως τον αγαπώ αν δεν σου κάνει κόπο. Φεγγαρι απου 'σαι στα ψηλα, χαμηλωσε να βλεπεις, οι τσι καυμους του ερωτα, για να τσι αποφευγεις. Φεγγαρι αυγουστιατικο πιο ομορφο απ'ολα τα αλλα στα ονειρα τα σκοτεινα, φεξε και εσυ μια σταλα Φεγγάρι μου δεν θέλω πια στην πόρτα να πορίζεις γιατί μαζί με τα όνειρα και τους καημούς φωτίζεις Απ'το φεγγάρι απόψε φως κι από τ'αστέρια λάμψη παίρνω κι υφαίνω όνειρο να 'ρθει να σε σκεπάσει Τι νύχτα μονο τι θωρρώ κάτω από το φως σου, και είναι δύσκολος πολύ φεγγάρι ο μισεμός σου Φεγγαρι που σαι στα ψηλα ευγα να σεργιανισεις κι αν τη θωρρεις αμοναχη παρεα να τσι κρατησεις Ξέπλυνε φεγγαράκι μου το πέπλο σου στην βρύση μη μου χλωμιάσει τ'ονειρο τώρα που πάει ν'ανθίσει Φεγγάρι που σε βλέπαμε μαζί αγκαλιασμένοι πες μου σε ποιας την αγκαλιά τέτοια βραδιά ξωμένει.