Πες σ’αγαπώ και ξαναπές το γιατί δεν υπάρχει ψυχή που δε θέλει να το ακούει. Μετά βρίσε, βρίσε πολύ, στείλε στο διάολο αυτούς που δε σου αξίζουν. Φύγε απ’ότι σε σαπίζει κι ας τρέμεις το μετά. Να θυμάσαι. Ο δρόμος που είναι πραγματικά δικός σου, είναι αυτός που σε φοβίζει περισσότερο. Κι αν το ξεχνάω εγώ καμιά φορά, έλα να μου το ψιθυρίσεις... Αλκ. Παπαδάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου