Σ’ ένα βράχο βρίσκομαι καταμεσίς της θάλασσας.
Ατενίζοντας τον ορίζοντα ταξιδεύω με οδηγό της μέρας τα θαλασσοπούλια.
Ακριβής πυξίδα τ’ αστέρια στη σκοτεινιά της νύχτας.
Ο βράχος ακλόνητος, ερμηνευτής του παφλασμού του κύματος.
Ο εξάντας των ονείρων μου καθοδηγητής.
Αρνούμαι να γυρίσω στη στεριά πάνω στη ράχη ενός δελφινιού που μου το στέλνει η θάλασσα.
Αρνούμαι να γίνω στεριανή και να ριζώσω.
Γοργόνα θαλασσών θα ξημερώσω.
Ατενίζοντας τον ορίζοντα ταξιδεύω με οδηγό της μέρας τα θαλασσοπούλια.
Ακριβής πυξίδα τ’ αστέρια στη σκοτεινιά της νύχτας.
Ο βράχος ακλόνητος, ερμηνευτής του παφλασμού του κύματος.
Ο εξάντας των ονείρων μου καθοδηγητής.
Αρνούμαι να γυρίσω στη στεριά πάνω στη ράχη ενός δελφινιού που μου το στέλνει η θάλασσα.
Αρνούμαι να γίνω στεριανή και να ριζώσω.
Γοργόνα θαλασσών θα ξημερώσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου