Δανεικές
αντοχές της νύχτας
ψευδαίσθηση, στην ερημιά
του ανέμου η σιωπή σε παραίσθηση!
Σκορπίζω
στη σκέψη στις αβάσταχτες
ώρες, στην αφέγγαρη νύχτα
στου χειμώνα τις μπόρες!
Στους ψίθυρους
της νύχτας σ' αγγίζω
στις ρίμες, στις θλιμμένες
αράδες να σβήνω τις λύπες!
Αδάμαστες
σκέψεις και η νύχτα μισή,
οι ώρες φευγάτες παντού σιγη,
δύσκολες στιγμές εγω και η σιωπή!
Προορισμός
το όνειρο να αφεθώ στ' αγγιγμά σου,
στην ανασαιμιά σου να γύρω
να πιω τ' αρωμά σου!
Να μεθύσω
απ ' τις στάλες των χειλιών σου
το νάμα, διψασμένα τα θέλω
της ψυχής χτυποκάρδια!
Μια μπαλάντα
απο ρίμες των ματιών σου
η ζάλη, της νύχτας η λύπη
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου