Ξημέρωσαν Χριστούγεννα... Βαρβάρα Χριστιά.

•••••••
Ξημερωσαν Χριστούγεννα
μα το σκοτάδι είναι πυκνό ακόμα.
Κι όλη τη νύχτα
ουτε ένα αστέρι
δεν έκανε τον κόπο να φανεί.
Κι εκείνες οι καμπάνες
ποσο φάλτσα σε τραγουδούν, Χριστέ μου !
•••••••
Ξημερωσαν Χριστούγεννα.
Κι είδα τα ίδια χέρια απλωμένα
να εκλιπαρούν για αγάπη.
Είδα ακόμη ένα παιδί
να πνίγεται στο Αιγαίο.
Μια μαύρη μάνα
να προσεύχεται το δέρμα της να γίνει άσπρο.
Κι ένα κορίτσι, έφηβη περίπου
σ ένα υπόγειο καταφύγιο να τρέμει
και να προσεύχεται με πάθος
σ έναν αντίπαλο Θεό
να την βοηθήσει.
••••••••

Είδα καρδιές παρατημένες
στα σκαλιά της εκκλησιάς,
να χάσκουν ανοιχτές,
να τις πατούν οι διερχόμενοι και να τις βρίζουν.
•••••••••••
Και μέσα,
-αχ,μέσα στον ναό! -
Όλοι με κόμπο στη γραβάτα
και κοστούμια.
Με άδεια σώματα, χωρίς καρδιές.
Κουφάρια και φαντάσματα, Χριστέ μου .
Κουφάρια και φαντάσματα.
•••••••••
"Χρόνια πολλά, Χρόνια πολλά "
και του Ιούδα τα φιλιά δίναν και παίρναν.
•••••••••
Είδα άδεια τη Φάτνη σου .
Χλωμή την Παναγιά.
Και τον Ηρώδη των καιρών
να σφάζει ανελέητα και να κομπάζει.
•••••••••
Όλα τα είδα σήμερα Χριστέ μου .
Μόνο εσένα δεν κατάφερα να δω .
••••••••••
Αν ξαναγεννηθείς ποτέ,
ενα μονάχα σου ζητώ:
Άλλαξε δρόμο και μην έρθεις από δω .
••••••••••
Σου'χουμε έτοιμο σταυρό..
••••••••••

Συλλογή:"ΑΣΥΜΦΩΝΊΑ ΤΎΠΟΥ ΞΙ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου