Στις κρυφές μου
στιγμές στο μούδιασμα της ψυχής μου,
θυμάμαι το βλέμμα σου, αποτύπωμα
στο κορμί μου!
Στο φεγγάρι
τ' ολόγιομο στη ψιλή
τη βροχή, στις κρύες τις νύχτες
στου στεναγμού το γιατί!
Στο χειμωνιάτικο
ρίγος, βαριά ανασαιμιά
να μεθύσω απ το στόμα σου
αγάπης φιλιά!
Και φυσούσε
ο βοριάς στη σαγήνη της νύχτας,
ονειρευόμουν τα χείλη σου,
κι ας ήμουν ξύπνια!
Στο σκοτάδι
το διάφανο θ' αγαπηθούμε
σαν χθές, παραδομένοι στη νύχτα
σε σιωπηλές διαδρομές!
Στου λογισμού
τη στιγμή, σ' ενα λάγνο φιλί
αγάπα με στη μυρωδιά της αυγής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου