Το καρουζέλ... Γιώτα Κλουτσούνη.

Γέμισε από χαμόγελα.
Απόψε η γειτονιά.
Χαρούμενες φατσούλες.
Και μάτια χαρωπά.
Μαζί σαν μιά παρέα.
Στο καρουζέλ πηδούν.
Τόσο ευτυχισμένα.
Γελάν και τραγουδούν.
Με κόκκινες μυτούλες.
Το κρύο αψηφούν.
Τα μάτια τους σαν άστρα.
Χρυσόσκονη σκορπούν.
Φωνούλες και χαμόγελα.
Σαν μουσική ηχούν.
Θεέ μου και τί δε θα'δινα.
Για πάντα να γελούν.

Άς έμοιαζαν όλοι παιδιά.
Να χαίρονται στ' απλά.
Και να'φτανε μιά αγκαλιά.
Να γιόρταζε η καρδιά.
Και να' ταν ένα καρουζέλ.
Στημένο όλο το χρόνο.
Κι όλοι όσοι ανέβαιναν.
Να ξέχναγαν τον πόνο.
Να γέλαγαν σαν τα παιδιά.
Δίχως έννοια καμιά.
Κι αντί λεφτά να δίνανε.
Μόνο ζαχαρωτά.

Χριστούγεννα γεννιέται.
Στη φάτνη ο Χριστός.
Άχ να 'τανε ο κόσμος.
Σαν άστρο φωτεινός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου