Ολόλαμπρο
στεκόσουν ερωτικά
γεμάτο, έμοιαζες ακυβέρνητο
σαν ναυαγός στο βάθος, προμήνυμα
ήσουν άγρυπνο εκθαμβωτικό
είσαι πάθος!
Συλλάβιζα
τις σκέψεις μου μέσα
απ'το φευγιό σου, αχ να' ξερες
τα αισθήματα που κρύβει ο λυτρωμός σου!
Έμοιαζες
χρυσογάλαζη ανάσα
στη νυχτιά, αγκαλιάζες τη θάλασσα
με τόση ανεμελιά, αφέθηκες στο
χάδι της να σβήσεις τη φωτιά!
Αντανακλούσες
διάφανη στ' απέραντο του απείρου,
σαν φεγγαροντυμένη μάγισσα
φάνταζες του ονείρου!
Δίπλα στα νυχτολούλουδα
ακόμα μια φορά, μαζί με την
πανσέληνο που' χω για συντροφιά
ξεστράτησε ο νους κι απόψε νοερά!
Ολόλαμπρο στεκόσουν
μέσα στη μοναξιά, μη ξεχαστείς
φεγγάρι μου πάντα να περνάς, να μου μαγεύεις
τη ψυχή να μου λαμποκοπάς!
Ολόγιομο
κι απόψε στα πλάτη
τ' ουρανού, στιγμές αποθυμιάς
ξεφάντωμα του νου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου