Στήν Ίδια Θάλασσα... Γιώργος Καραγιάννης.

Η Ζωή κι ο Θάνατος πάνε παρέα.

Πλέουν μαζί στην ίδια θάλασσα

κι αν χάσουν την ισορροπία,

χάνουν και τον έλεγχο

σα να ’ναι μεθυσμένοι.

Μόνο η Ζωή γρήγορα συνέρχεται.

Βγαίνει ήρεμα

έξω στη στεριά.

Κι ο Θάνατος βρίσκει την ευκαιρία

μες στην αναμπουμπούλα

να δοκιμάσει

κι άλλου είδους καταστροφές:

Φυσά και ξεφυσά,

σηκώνει ένα κύμα

που μοιάζει με τσουνάμι

και πνίγει το λιμάνι.

Η Ζωή τότε έκπληκτη

δεν ξέρει τι να κάνει…

Για το κακό που έγινε

τραβάει τα μαλλιά.

Γρήγορα σηκώνεται,

ανασκουμπώνεται

και μαζεύει τα «σπασμένα»,

ενώ ο Θάνατος σφυρίζει κλέφτικα

και κρυφογελά.

Τ’ άσχημα γι’ αυτόν

—πράγματα συνηθισμένα—

δεν λένε τίποτα…

Γιώργος Καραγιάννης