Όταν θα χάσεις την ελπίδα και σκεφτείς
σε άλλα μέρη μακρυνά για να τη ψάξεις
πολύ κοντά σου δίχως κόπο θα τη βρεις
μέσα στα μάτια των παιδιών άμα κοιτάξεις
Και βουρκωμένα εάν είναι και θολά
στο βάθος πάντοτε υπάρχει μία λάμψη
γίνεται ήλιος φωτεινός στη σκοτεινιά
και κατορθώνει κάθε λύπη σου να κάψει
Εάν τα βάσανα κι οι πίκρες της ζωής
μια μέρα άπονα στη γη σε γονατίσουν
άπλωσε χέρι στα παιδάκια που πεινούν
μ ένα χαμόγελο τη γη θα σου χαρίσουν
Μες τα ερείπια του πολέμου να σταθείς
κοίτα ανέμελα παιδιά πώς τριγυρίζουν
το πρόβλημά σου τόσο ασήμαντο θα δεις
ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου