Η γύμνια της ψυχής... Ιωάννα Καγκαρά.

Και τώρα τι θα μπορούσα να σκεφτώ...

Θέλω να είμαι απόψε με τον εαυτό μου,

αναζητώντας μια χαραμάδα αξιοπρέπειας.

Ποιός ένιωσε....

Ποιός αισθάνθηκε....

Ποιός μπόρεσε να περάσει από τον ίσκιο μου,

αφήνοντας μαύρες πληγές.

Να κουρελιάσει την ψυχή μου και να τσαλαπατήσει

τα καυτά αισθήματα,που απλώχερα του έδωσα....

Τι νόμιζε ότι ήταν;;;;;;

Ένα λευκό πουκάμισο που το φοράς μια φορά

και μετά στον κάδο με τα σκουπίδια;;

Έγιναν κριτές και δικαστές της αγάπης μου

Με καταδίκασαν.....

Όχι....όχι δεν θέλω τη φυλακή τους.

Θέλω απόψε να κοιτώ το πέπλο σου...

Το κεντημένο με αστέρια.

Και να είμαι ισοβίτης του εαυτού μου!!!

JOANNA KAGARA