Αυτό θα πει Ειρήνη... Τριαντάφυλλος Μπαλωμένος.

(Αφιερωμένο )

ΣΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΥΦΑΝΤΡΙΕΣ

ΤΗΣ 8ης ΜΑΡΤΗ 1857 Η ΤΙΜΗ.

1

Όλα μου σήμερα ανθοί,

σεργιάνι πριν απ’ το κατώφλι σου

Άνοιξη μου.

Μέσα μου οι μέρες που πάλεψε η γη

τα ρόδα της ν΄ ανθίσει

2

Γή μου… γενέτειρα κι αρχή,

μάνα ,Κοράσι μου, Γυνή,

συντρόφισσα μου πλάτη με πλάτη,

υφάντρα μου έριξες την σαΐτα σου,

στο υφαντό της εργατικής μας φορεσιάς ,

το 1857 την 8η του Μάρτη.

3

Απούσες Ροδανθές

οι καμωμένες από τις σατραπείες,

κι οι υφάντριες πορεύονταν,

ενάντια στη σατραπεία.

4

Κείνες, μ’ ακριβά φορέματα,

με μαλάματα,

μ’ ορεκτικά και μουσική’

πάνω στης κουρελούς Υφάντρας,

στης κουρελούς Ζωής το χαλί.

5

Κι αν έχει το χαλί της Γης μας σύνορα ,

τον κόσμο να χωρίζει,

λαό από λαό,

αδερφό απ’ αδερφό ,

το χορτάτο από το νηστικό,

6

κι αν στ’ όνομά σου ματωμένη ειρήνη τους

γίνονται πόλεμοι,

κι αν για τον αέρα στα πανιά σας,

επίγειοι κι επουράνιοι χάρτινοι Θεοί,

σφαγιάζονται σαν Ιφιγένεια

εν Αυλίδι οι λαοί…

7

Αναίτιες οι χώρες,

«η πόλις», το χωριό,

για τ’ ανέστιο του καθενός,

το ρημαγμένο εδώ.

8

Κι αβάσταχτος ο κάματος ,

για κάθε χρυσοφόρο λαό,

που δεν έχει πουθενά λυτρωμό

χωρίς αφέτη ,δάσκαλο

και δίκιο αρχηγό…

9

Ρίζα χαμός και θρεφτάρι το «δίκιο Θεός»,

της «αξίας» για λίγους καρπός,

ή βία της εξουσίας του κράτους,

της δικαιοαρπαγής του κάθε κηφήνα ενός,

10

που γίνεται ανταγωνισμός,

κάγκελα, σφαίρες , αδερφοσκοτωμός,

Γη Καπνισμένο τσουκάλι,

νηστικός, κι αδικημένος ,

της ανοχής λαός.

11

Υφάντριες τότες,

σήμερα μαζί σας,

απλήρωτοι κι άνεργοι υφαντές,

12

Υφαντουργία φτερωτά,

( κι αέρας τους στα πανιά,

για πιο φτηνό εργατικό κρέας),

με των λαών τα δανεικά.

13

Κι ’άλλα ,

κι’ άλλα χάρτινα πτώματα…

σ ’άλλη της γης γωνιά.

Οσμή θανάτου παντού η ζωή,

κι απ’ το μπαρούτι ας γεννηθεί,

δεν αλλάζουν τ’ αρπακτικά.

14

Πρωτεργάτριες,

οι εσχατιές του κόσμου,

κόκκινο γαρύφαλλο

σύμβολο της ομορφιάς,

του ματωμένου δίκιου μας αφήνουν.

15

Χέρι με χέρι , γενιά τη γενιά,

γυναίκες και άντρες με υψωμένη γροθιά.

Κάθε μέρα σκυτάλη οργάνωσης λαϊκή,

κι 8 κάθε Μάρτη τιμή.

16

Υφάντρες μου της ζωής,

γιορτή δικαίωσης της εργατιάς θα γίνει,

όταν στα φορέματα και στης γης το χαλί,

θα έχετε χαράξει,

17

της ούγιας νικηφόρο γαζί ,

«τις σατραπείες νικήσατε Λαοί’»

Φορώντας τα , και κρατώντας στα χέρια σας,

και της υφαντουργίας το κλειδί.

18

Κι’ απόκληρη η Λερναία Ύδρα τους θα μείνει ,

χωμένη μέσα στης Γης το καμίνι.

Αυτό θα πει ΕΙΡΗΝΗ!!!

…άφυλλος …μένος