Παρηγοριά... Αννα Ζανιδακη.

Ποιος να μου το λεγε , σ αυτές τις κενές μέχρι κάποια στιγμή ,
θα βρισκα αυτό που λένε παρηγοριά και θα άφηνα τον
εαυτό μου να διεισδύσει μέσα τους , να γίνει ένα μ αυτές ?
Ποιος να μου το λεγε πως θα έψαχνα νυχθημερών , να δω και
όχι να αναλωθώ , αλλά να καταναλώσω όσο πιο πολύ φαιά ουσία
μπορώ , για να μη σκέφτομαι τα άσχημα τερτίπια του μυαλού ,
που σε οδηγούν σε λεωφόρους μίσους ,προς τον άνθρωπο?
Ποιος να μου το λεγε ,πως θα ξέσκιζα τις φυλλάδες του ,μα όχι
του ημερολογίου ,παρά της δικής μου κατάθεσης ,σε εκείνη την
ψυχή ,που ορισμένοι δε θέλησαν όχι απλά να τη δουν ,αλλά καν
να φανταστούν πόσο συγκεχυμένη την καταστούν , αλλά κι άλλο
τόσο συνεπαρμένη ,απ τη δικη της μοναδικότητα ,που ναι ανάξιοι
να συλλάβουν το νόημά της . Ποιος να μου το λεγε
πως θα μπορούσα να απολαύσω τις μοναχικές μου στιγμές
μαζί τους ,με γνώμονα και θέληση εμένα και μόνο εμένα ,
το καλό μου ,που το ξέρω μόνο εγώ και κανένας άλλος.
΄Άλλωστε αν τ αφήσω σε ξένα χέρια ,ίσως και να μ οδηγήσουν
εκεί, που με νύχια και με δόντια άντεξα και νικησαν ,υπέφερα ,
μα δεν παραδώθηκα, τι κι αν προδώθηκα ,από αυτούς που δεν
περίμενα, Κι αυτό είναι που πονάει ,που σε διαλύει ,αλλά και σε
κάνει και πιο δυνατό ,πιο ισχυρό ,όχι στα μάτια τους ,
μη σ ενδιαφέρει ,αλλά στα δικά σου ,της ψυχής σου .
Ποιος να μου το λεγε ,πως η ίασή του άγχους και του έντονου
στρες, κρυβόταν μέσα σας ,στις δικές σας αφές και τρίπτυχό σας?
Γραφή
Γαλήνη
Γοητεία .....ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΑΣΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΘΟΥΝ ,ΕΓΩ ΣΑΣ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΑ ΚΑΙ ΓΙΝΑΜΕ
ΦΙΛΕΣ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΕΣ ,
Συγκοινωνούντα δοχεία κι όχι απλά πανδοχεία ,γιαι ξεκούραση
και φευγιό ,παρά ,για εναπόθεση της ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ..
Κρατήστε την σφιχτά ,έλεγε και ξανάλεγε ,σαν αντάμωσε η
αλήθεια την γραφή ,αδερφές ψυχές ,σε έναν κόσμο ,
δειλό ,απρόσιττο , μα κυρίως ΔΙΠΡΟΣΩΠΟ!!!
ΑΠ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!

Αννα Ζανιδακη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου