Αρνούμαι... Μάρω Πατριανάκου.

Αρνούμαι να έχω σκέψεις που σιωπούν πια …

Οι υπόλοιποι να μιλούν συνέχεια χωρίς να πάρουν ανάσα.

Εγώ μέσα στην παρέα να κάθομαι κουμπωμένη από τον

πνιγμό που έχω υποστεί, και να έχω φτάσει σε σημείο

διακοπή αναπνοής.

Αρνούμαι να έχω σκέψεις που σιωπούν από το φόβο μου

μην θίξω κανένα όταν ορισμένοι δεν υπολογίζουν τα δικά μου

συναισθήματα … που δεν σέβονται εμένα.

Αρνούμαι άλλο να σωπαίνω παρουσιάζοντας μια αγωνία,

μια ανησυχία, και μια τρομερή φοβία

στον νάρκισσο υβριστή μου.

Αρνούμαι να έχω σκέψεις που σιωπούν πια.

Ήρθε η ώρα να εκφράζω τη γνώμη μου, τα πιστεύω μου,

τις επιθυμίες μου, και τις ανάγκες μου.

Ήρθε η ώρα να εισακουστούν.

Αρνούμαι άλλο να μιλάει εκείνος που μου κάνει την ζωή αβίωτη.

Σειρά του να σωπάσει. Σειρά του να ακούσει.

Μπροστά σε κόσμο να κοκκινίσει.

Μήπως ντραπεί και με αφήσει ελεύθερη να ζήσω.

Την πρώτη αναπνοή μου να πάρω.

Αρνούμαι άλλο να έχω σκέψεις που να σωπαίνουν,

και τα περιθώρια να με στενεύουν όπως τα παλιά παπούτσια.

Σειρά μου να μιλήσω. Τελείωσε το «Σωπάσω!»

Μάρω Πατριανάκου 29/01/2023