Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει...

Συχνά παραπονιόμαστε για την επανάληψη των ημερών μας. Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει, το ίδιο. Πρωινός συναγερμός, πρωινό, δουλειές του σπιτιού, δουλειά, φροντίδα όλων των άλλων, δείπνο, μπάνιο, κρεβάτι, ξύπνημα, επανάληψη. Αλλά σταματάμε ποτέ να σκεφτούμε πόση ειρήνη υπάρχει στη συνέπεια; Πόσο τυχεροί είμαστε αν κάθε μέρα είναι ίδια; Δεν υπάρχουν μεγάλες καταστροφές ή άσχημες εκπλήξεις; Πώς υπάρχει τόση αξία στο να απολαμβάνεις τη ζωή στο σπίτι; Το να σηκώνεσαι και να κάνεις τα ίδια καθήκοντα μέρα και νύχτα είναι στην πραγματικότητα ευλογία. Το να ξαπλώνεις το κεφάλι σου σε ένα μαξιλάρι τη νύχτα και να σκέφτεσαι τι να μαγειρέψεις για δείπνο την επόμενη μέρα είναι ένα επίπεδο ξεκούρασης που κάποιοι άνθρωποι δεν θα βιώσουν ποτέ σε όλη τους τη ζωή. Αυτός ο κόσμος μπορεί να είναι σκληρός και περιττός, οπότε αν έχετε την ειρήνη μιας "βαρετής" οικιακής ζωής,μια συνεπεια ζωης έχετε πραγματικά κερδίσει το λαχείο της ζωής. Η ρουτίνα είναι ευλογία μόνο όταν την χάσεις την ψάχνεις... Via web.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου