Μες τσι μαλιές της καθ'αργά ο γέρος με τη γρά ντου!
Η γ'απατη τζη εμάνιζε σαν ήθετε κοντά ντου.
Η γρα σαφή εγούζουντο!! Η γλωσσα τζη πελέκι,
και που να ρίξει μπαλωθιά του γέρου το τουφέκι.
-Που ρουχαλίζεις διάολε!! Που κλάνεις σαν τον χοίρο,
όντε σιμώσω στον οντά στο πλάι σου να γύρω..
Στριφογυρίζει ο κολος σου!!Θα σηκωθώ να πιένω!
Πετας τσ'ανάπλες κι άσκεπη μ' αφήνεις και κρυγαίνω..
Ανε γυρέψω αγκαλιαστό ξανοίγεις την ανέμη,
και με ρωτάς ηντα 'κλωθες ολημερις καημένη.
Θα στρώσω κάτω απ΄τον οντά μια τάβλα του σπιθιού σου,
για δε βαστώ μπλιο να γροικώ,τσι βρόντους τ'απαυτού σου.
-Κι αν μου ρθει κατασκέπαση,γυναίκα ήντα θα κάμω;
Αν κατεβώ απ΄τον οντα θαρρώ θα πέσω χάμω.
-Σα σου μυρίσει και με θές,σφύριξε μπρε στο λόγο,
θα σκαρφαλώσω στον οντα σαν κάτα εγώ ντελόγο.
-Κι ανε ντο θες τουλόγου σου γυναίκα το τουφέκι,
να ρίξει πέντε μπαλωθιες ωσαν τ'αστροπελέκι;
-Μπρε γέρο εύκολα ρωτάς..Θα βγάλω μούρη έξω,
θα σε ρωτήσω μπάρε μου αν σφύριξες να τρέξω..
...Τριάδα Ζερβού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου