Απ' το παράθυρο
ψάχνω κάποιο αστέρι μου
που λείπει, στις στάλες της βροχής
στο περβάζι της λύπης!
Στο φεγγάρι
ελπίζω να φανεί να μου πεί,
το συνάντησε κάπου, θα ξανάρθει
στη δική μου αυλή!
Τι ψυχάλα κι αυτή
μοσχοβόλησε το γιασεμί,
στα κεραμύδια αγγίγματα μουσικής,
ορχήστρα βροχής!
Στο περβάζι
το βάλς της βροχής
ψευδαίσθηση πρωινή,
τρεμούλισμα της ψυχής!
Μια αγκαλιά
στη στροφή τι νύχτα κι αυτή,
στο δικό σου φιλί, στο δικό μας
αστέρι στη νεροποντή!
Ψευδαίσθηση
μοιάζεις στάλα βροχής
θόλωσε το τζάμι κι ακόμα
να ' ρθεις!
Μην αργείς
φυσάει πολύ κρυώνω
αργέις, σε ψάχνω αστέρι μου
στο πλακόστρωτο στην αυλή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου