...και όσο η νύκτα απλωνει το μαύρο της πεπλο..σιγοψιθυριζεις..
..αντικριζοντας τα λαμπιονια που τρεμοπαιζουν στο φωτεινό
χορό τους.. Μεγάλωσα..
Τι και αν μεγαλωσες..και έγινες Γυναίκα..
Ξέρεις κάτι..Ματιά μου.. καμία μα καμία ενηλικιωση..
δεν αφήνει ανεγγιχτες στο διαβα της τις πιο ρομαντικές
γλυκιες επιθυμίες του τρυφερου εαυτού μας..
Κανείς μα κανείς δεν μπορεί να κλέψει..
Αυτό το μικρό παιδί που κρύβεις μέσα Σου..
Στο χέρι Σου είναι να διαχειριστεις αυτά τα γλυκα..
Μοναδικά συναισθήματα της αγάπης και του έρωτα..
Και τα Χριστούγεννα..είναι Αγάπη μόνο..αγάπη..
Και Εσύ..και Εσύ που λες ότι μεγαλωσες..
Να θυμάσαι..πως δικαιουσαι...Ναι δικαιουσαι να ξεφαντωνεις..
όπως ακριβώς το παιδί που κρύβεις μέσα Σου..
Να έχεις υγεία και μέρες γεμάτες αγάπη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου