Κι ας μεγαλώνω...
Έχω του χρόνου τη σκόνη
απάνω στο πρόσωπο ν’ αναπαύεται
και κάθε που φυσάει τ’αγέρι
μαζί της σκορπώ και ταξιδεύω.
Έχω μια καρδιά γεμάτη σημάδια.
Για κάθε κομμάτι που χάρισα
ένα δικό σας πήρα.
Κι ακόμα κι αν μοιάζει δύσμορφη
ξέρω πως πολύ αγαπήθηκε.
Στα σημάδια της ψυχής,
τα λάθη μου κρύβονται
να μου θυμίζουν πως κι αν έπεσα,
όρθια είμαι πάλι.
Κι ας μεγαλώνω...
είμαι ευγνώμων για την κάθε μέρα
που ‘μαι γεμάτη απ’ την αφή της ζωής
και τα χνάρια μου αφήνω στον χρόνο.
....Σταυρούλα Δεκούλου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου