Λέξεις,
χωμένες κάτω απ' τη γλώσσα,
που δεν τολμούν να βγουν στον έξω κόσμο
και να διεκδικήσουν μερίδιο στον έρωτα.
Ανάσες ,
χαμένες στο φύσημα του αγέρα,
που δεν τολμούν να γίνουν ψίθυροι
κοντά σε αυτί αγαπημένο
και να διεγείρουν
τα κύτταρα του κορμιού του.
Βλέμματα ,
που μελώνουν στη θέαση των χειλιών,
κι όμως, άπραγα στέκονται πάνω τους
απλώς προσμένοντας
ένα φιλί να τα λυτρώσει .
Και μεις, δυό παγιδευμένοι
στην ανυπαρξία του πάθους
αλύτρωτοι εσαεί .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου